Jak to jest z fundacjami i stowarzyszeniami (2)

Identyfikacja beneficjenta rzeczywistego może niekiedy okazać się skomplikowanym procesem. Warto się do niej przygotować.

Zgodnie z art. 2 ustawy z 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach (tj. Dz.U. z 2020 r., poz. 2261, „PrStow") stowarzyszenie to dobrowolne, samorządne i trwałe zrzeszenie o celach niezarobkowych, które samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz opiera działalność na pracy społecznej członków.

Kilka konkretnych osób

Najwyższą władzą w stowarzyszeniu sprawuje walne zebranie członków (art. 11 ust. 1 PrStow), na które składają się wszyscy członkowie stowarzyszenia. Prawa udziału w zebraniu oraz prawa głosu są równe i nie można ich statutowo uprzywilejować, choć statut może przewidywać rozróżnienie na członków zwykłych, wspierających, honorowych. Kluczową rolę odgrywają jednak członkowie zwykli, a ich liczba musi wynosić co najmniej siedem osób. W przypadku wielu stowarzyszeń będzie to liczba znacznie wyższa. W takim układzie proste zastosowanie kryteriów z definicji beneficjenta rzeczywistego według wskazówek dot. osoby prawnej z art. 2 ust. 2 pkt 1 Ustawy AML jest problematyczne. Mogłoby ono bowiem obejmować wiele osób (członków zwykłych stowarzyszenia), którzy chociaż tworzą razem najwyższą władzę stowarzyszenia, to osobno posiadają niewielki wpływ na jego funkcjonowanie. Trudno tym samym byłoby się doszukać podstaw do uznania ich za...